Szczyt Drstva – kolejny trekking w paśmie Visočicy

Pasmo Visočicy zapewne jest Wam znane. W szczególności, jeśli mieliście okazję kręcić się w okolicach miejscowości Tušila czy Bobovica. Kilka lat temu zdobyliśmy najwyższy szczyt tego masywu, czyli Džamiję. Natomiast w lutym 2020 roku odwiedziliśmy inną część tego masywu. Tym razem naszym celem była Drstva – szczyt niższy o ponad 100 m od Džamiji. Czy było warto wrócić w to górskie pasmo? Jakie warunki zastaliśmy tam pod koniec lutego?

W poszukiwaniu szczytu do zdobycia

Za każdym razem, gdy jesteśmy w Sarajewie, wybieramy się na jakiś trekking. Przez ostatnich kilka lat zaliczyliśmy sporo, okolicznych szczytów. Ale, oczywiście nie wyczerpaliśmy tematu, bo w tej części Bośni i Hercegowiny gór jest pod dostatkiem. Mimo wszystko jednak, najbardziej lubimy okolice Bjelasnicy i Visočicy. Głównie przez wzgląd na bardzo rozległe widoki i fakt, że szczyty przypominają trochę nasze Tatry Zachodnie. Podczas przeglądania mapy doszliśmy do wniosku, że ciekawe szlaki wychodzą bezpośrednio z niewielkiej wsi Tušila, do której łatwo dojechać autem. Zresztą, miejscowość ta oraz tamtejsze trasy wchodzą w skład Via Dinarici. Początkowo planowaliśmy zdobyć szczyt Vito. Ostatecznie bardziej osiągalna okazała się Drstva. Dlaczego? Cóż… przez panujące wyżej warunki.

Drstva – przyjemny trekking z Tušili

Naszą wędrówkę rozpoczynamy w Tušili. To niewielka miejscowość położona jakieś 15 min drogi z Babin Do oraz jakieś 5 min jazdy autem z Umoljani. Stoi tam kilka chałup, głównie zamieszkiwanych przez pasterzy. Jest też jedno schronisko górskie. To właśnie tędy przebiega jeden z wariantów Via Dinarici. Auto zostawiamy przy oznaczeniach szlaków kierujących ku szczytowi Drstva i Vito. Generalnie można zaliczyć oba szczyty i zrobić ciekawą pętlę. Początkowo taki był nasz plany. Jednak musieliśmy go zweryfikować. Najpierw jednak musieliśmy z Tušili przejść Dulbašići – małego przysiółka położonego ponad doliną, przez którą biegnie szosa. Po minięciu linii ostatnich domów, szlak wchodzi do lasu. Początkowo wije się dość łagodnie, by później stać się dość stromą ścieżką. Im wyżej, tym między drzewami jest coraz więcej śniegu i błota. Gdy wychodzimy z lasu, możemy podziwiać panoramę Bjelasnicy i okolic Tušili.

Drstva – podejście

Krótki przystanek robimy obok źródełka z wodą. Stamtąd czeka nas podejście bezpośrednio na Drstvę. Najpierw, na nieco bardziej stromym fragmencie gubimy szlak. Docieramy do kotła ciągnącego się pomiędzy Drstvą a imponującym z tej perspektywy Vito. My kierujemy się bardziej na prawo. Znajdujemy szlak. Ścieżka najpierw przyjemnie trawersuje, by ostatnią część podejścia prowadzić stromo, do góry. Niestety odkąd wyszliśmy z lasu, dość mocno dawał nam się we znaki wiatr. Ale kiedy stanęliśmy obok tabliczki z napisem Drstva – 1808 m n.p.m., zapomnieliśmy, że jest zimno i wietrznie. Panorama, jaka się stamtąd rozciąga, rzeczywiście jest piękna. W szczególności jesteśmy zachwyceni szczytem Vito, który wyższy o 150 metrów, sprawiał wrażenie nieprzystępnego. To wrażenie potęgował też fakt, że większość szlaku wiodąca na jego wierzchołek, była pod śniegiem. Z tego względu oraz z powodu krótkiego dnia, odpuściliśmy jego zdobywanie. Z Drstvy podziwiamy też piękny widok na kanion rzeki Rakitnicy czy Lukomir.

Droga powrotna

Jak to zwykle bywa, postanowiliśmy nieco urozmaicić sobie drogę powrotną i przynajmniej częściowo obrać inną trasę. Z Drstvy przechodzimy jeszcze na Malo Brdo – szczyt leżący na szlaku na Vito. Stamtąd, po skałach i łachach śniegu wracamy na właściwy szlak. Najbardziej stromy odcinek trasy pokonujemy mniej więcej tak samo, jak podczas podejścia. Po wejściu do lasu, zamiast skręcić w stronę Dulbašići, odbijamy w prawo. Na dziko, bez ścieżki, przechodzimy przez las i rozłożystą polanę. Po przejściu kolejnego, mniejszego lasu, wychodzimy na łąkę, z której rozciąga się cudowny widok na Tušilę. Przez przypadek wyszedł nam całkiem przyjemny wariant wycieczki.

Drstva – podsumowanie

• Drstva należy do masywu Visočicy i ma 1808 m n.p.m..
• Szlaki na nią prowadzą zarówno z Tušili, jak i Bobovicy.
• Do Tušili dojedziecie z Sarajewa, górską i krętą, ale na całej długości asfaltową drogą.
• Podejście na Drstvę, wariantem, którym my szliśmy, zaliczamy do średnio trudnych.
• Szlaki w tym rejonie miejscami są bardzo dobrze oznaczone, ale miejscami jest zero znaków i dużo ścieżek do wyboru. Warto mieć ze sobą GPS, albo nawet telefon z offline’owymi mapami. Nam nieźle sprawdzają się darmowe mapy oparte na Open Street Map, bo posiadają zaznaczone szlaki oraz część ścieżek.
• Pod koniec lutego śniegu było mało, ale już następnego dnia go dosypało. Więc po prostu mieliśmy szczęście, że mogliśmy wejść tam w warunkach bliższych wiośnie niż zimie.