Nocleg w Lukomirze? Pensjonat Natura AS

W Lukomirze byliśmy zimą i latem. Podczas tych wizyt wpadaliśmy tam tylko na chwilę i jechaliśmy dalej. Jednak wiosną 2017 stanęliśmy przed okazją pobycia w Lukomirze nieco dłużej. A wszystko za sprawą agencji turystycznej Visit Konjic, dzięki której mogliśmy przenocować w należącym do nich pensjonacie Natura AS.

Wieczór w Lukomirze

Do Lukomiru docieramy z Markiem po godzinie 18. Niestety nie mamy pojęcia, co z resztą naszej ekipy, która udała się w góry Prenji. Nie jesteśmy się w stanie skontaktować z Przemasem i Martą, gdyż nasze telefony od momentu opuszczenia okolic Jeziora Boracko, nie mogą złapać zasięgu. Jak widać nowoczesne technologie w zetknięciu z górami nie zawsze dają radę. Do pensjonatu Natura AS trafiamy bez większego problemu, gdyż Lukomir nie należy do wielkich metropolii, a nasz cel znajdował się po prostu na samym końcu wsi, tuż poniżej charakterystycznego punktu widokowego na skraju kanionu rzeki Rakitnicy. Na miejscu witają nas dwie opiekunki pensjonatu, które nie znają żadnego, innego języka, poza swym rodzimym. Dla nas to nie problem, gdyż na migi i zlepkiem kilku znanych nam słów jesteśmy się w stanie mniej lub bardziej porozumieć. Panie pokazują nam pokój na parterze, w którym będziemy nocować. Generalnie Natura AS to bardziej schronisko/górski hostel niż pensjonat. Oferuje bowiem pokoje wieloosobowe z łazienkami. Łóżka piętrowe, pościel, ręczniki. Jest czysto, schludnie i niesamowicie przytulnie. W naszym pokoju pali się ogień w niewielkiej kozie, która jednak daje mnóstwo ciepła, więc w środku jest chyba ze 30 stopni. Na górze również znajdują się pokoje wieloosobowe. Jest też kuchnia i duża jadalnia (w której, jeśli jest taka potrzeba, również można zorganizować miejsca do spania). Chwilę odpoczywamy popijając miętową herbatę, jednak po chwili wyruszamy na spacer, by uchwycić jeszcze trochę pięknych krajobrazów.

Spacer i problem z łachą śniegu

Nasz spacer rozpoczynamy tradycyjnie od punktu widokowego powyżej wsi, na skraju kanionu rzeki Rakitnicy. Obserwujemy, jak stada owiec powoli wracają w stronę swych zagród. Generalnie na początku maja w Lukomirze jeszcze nie ma większości mieszkańców, którzy przybywają tu na okres wiosenno-letni. Końcówka kwietnia w górach Bośni i Hercegowiny była mocno śnieżna, co zapewne opóźniło przyjazd części z nich. Śniegu w Lukomirze już teraz nie ma, jednak parę dni wcześniej było go bardzo dużo.

Po zejściu z punktu widokowego kierujemy się szlakiem w stronę Umoljani. Wiedzie on najpierw wzdłuż stromego zbocza widocznego z Lukomiru, a następnie chowa się za jeden z grzbietów. Podążamy nim dłuższą chwilę, podziwiając widoki. Ponieważ jednak zmierzch dość szybko zapada, a my na godzinę 20 byliśmy umówieni na kolację, postanawiamy zawrócić do Lukomiru.

W trakcie drogi powrotnej mój telefon na chwilę łapie zasięg i odbiera smsa od Marty z informacją, że już do nas idą. Zastanawiamy się, dlaczego napisała, że idą a nie jadą, ale ta zagadka miała się szybko rozwiązać. Gdy docieramy do Natury AS pojawiają się też nasze zguby. Jechaliśmy od strony Konjic. Droga była super, dopóki na jednym odcinku nie zastaliśmy sporej łachy śniegu. W żaden sposób nie byliśmy jej w stanie pokonać. Zostawiliśmy tam auto i ostatnie 5 km pokonaliśmy pieszo. – zrelacjonowali nam Przemas z Martą. Gdy już jesteśmy w komplecie, możemy udać się na kolację.

Natura AS – nie przybywajcie tu głodni

Ekipa Visit Konjic wspominała nam, że w trakcie pobytu w pensjonacie Natura AS czeka na nas tradycyjny poczęstunek. Zapomnieli jednak powiedzieć, że wcześniej nie należy jeść przez tydzień, bo ilości jedzenia, jakie na nas czekają, będą po prostu ogromne. Równo o godzinie 20 rozpoczynamy kolację. Siadamy na podłodze, przy niskim okrągłym stole. Najpierw otrzymujemy butlę jogurtu, pożywną zupę. Niestety na mięsie, więc ja nie mogę się nią nacieszyć, a do niej oczywiście duże ilości chleba. W piecu stojącym tuż obok nas piecze się sirnica (ispod saca – to metoda pieczenie w płaskim, metalowy, okrągłym naczyniu, na żarzących się węglach). Po tym, jak miseczki z zupą są już puste, na stole, oprócz wspomnianej sirnicy, ląduje jeszcze ogromny talerz z pieczonymi udkami kurczaka. A do tego ziemniaki oraz sałata skropiona octem i posypana przyprawami. Te proste dania smakowały niczym najbardziej wymyślne potrawy. Bez mrugnięcia okiem przyznalibyśmy im gwiazdki Michelin. Początkowo myśleliśmy, że we czwórkę nie uda nam się tego wszystkiego zjeść. Ale jakimś cudem praktycznie opróżniliśmy półmiski.

Po kolacji turlamy się po schodach do naszego pokoju. W planach mieliśmy jeszcze degustację zakupionego przez Przemasa i Martę wina, ale nie mamy już na niego miejsca w naszych żołądkach. Przed pójściem spać wychodzimy na chwilę na zewnątrz, by popatrzeć na nocny Lukomir i rozgwieżdżone niebo.

Śniadanie mistrzów i śnieg z deszczem

Poranek wita nas dość niepewną pogodą. Z południa zaczynają nadciągać ciężkie, ciemny chmury, które nie wróżą niczego dobrego. Mieliśmy w planach wycieczkę rowerową lub trekking, jednak decyzję o tym, co będziemy robić, odkładamy na czas po śniadaniu. Bowiem znów czeka nas porządna uczta. Tym razem na stole ląduje ogromna ilość uštipci, czyli słonych pączków. Jako dodatek do nich mamy dżem, kajmak oraz szynkę. Myśleliśmy, że po wczorajszej kolacji rano już nic w siebie nie wciśniemy. Ale jedzenie znów było tak smaczne, że wołało o to, aby je zjeść.

Natura AS kilka informacji praktycznych

Pensjonat Natura AS znajduje się na końcu Lukomiru, tuż nieopodal niewielkiego cmentarza, przy szlaku do Umoljani.
Koszty noclegu plasują się następująco: 30 KM za sam nocleg, 35 KM za nocleg ze śniadaniem, 40 KM za nocleg ze śniadaniem i obiadokolacją, 60 KM za nocleg z pełnym wyżywieniem.
Nocleg najlepiej rezerwować bezpośrednio w agencji Visit Konjic – [email protected], z kilkudniowym wyprzedzeniem (minimum 2-3 dni). Naturę AS znaleźć też można na booking.com, jednak agencja rekomenduje dokonywać rezerwacji u nich.
Do dyspozycji gości są pokoje wieloosobowe, łazienki, pościel i ręczniki.